คุณอาจจดจำ Limited Education ได้จากลายมือตัวอักษรไทยสะกดผิด มีรอยขีดฆ่าจนดูไม่สวยงามเหมือนลายมือเด็กนักเรียนทั่วไปที่เคยเห็นมา และเราเชื่อว่าลายมือธรรมดาๆ เหล่านี้สามารถส่งต่อปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาออกไปให้เกิดความตระหนักรู้ในวงกว้างได้
ลายมือทั้งหมดที่ Limited Education ใช้ในโครงการ เขียนขึ้นจริงโดยน้องๆ นักเรียนที่เผชิญกับปัญหาความเหลื่อมล้ำในการใช้ชีวิตและการศึกษา และต่อไปนี้คือความจริงที่ซ่อนอยู่ใต้คำสะกดผิดของพวกเขา
“บ้านผมอยู่อำเภอถัดไป ถ้าตื่นมาขึ้นรถโรงเรียน ตอนตีห้าครึ่งไม่ทันก็ต้องปั่นจักรยานมาเอง ห่างจากโรงเรียนประมาณยี่สิบกิโลได้”
“พ่อกับแม่ผมเลิกกันตั้งแต่ผมอยู่ป.4 แล้ว ผมอยู่กับแม่ แม่ก็รับจ้างทั่วไป ทำที่สวนมะม่วงบ้าง ไม่ก็ช่วยซักล้างในหมู่บ้าน”
Designed by: ด.ช.ปฏิพันธ์ อายุเทียบเท่าเด็กชั้น ม.1
“พ่อได้ประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิต... หนูจึงได้หยุดเรียนเป็นเวลา 1 ปี ...เพื่อเลี้ยงดูน้องคนที่ 3 ที่ยังเล็กอยู่”
“ทุกวันหลังเลิกเรียน หนูจะต้องออกไปเก็บขวด และเก็บขยะกับแม่เพื่อที่จะได้เงินไปโรงเรียน”
Designed by: ด.ช.สุรเดช อายุเทียบเท่าเด็กชั้น ม.1
“หนูมันหัวไม่ค่อยดีพี่ เตะบอลทั้งวัน พักเที่ยงก็เตะบอล เลิกเรียนก็เตะบอล ให้ท่องหนังสือมันไม่เข้าหัว”
“ผมอยากเป็นนักบอลทีมชาติครับพี่ แบบพี่เจ ชนาธิป นี่ก็เพิ่งสมัครเข้าทีมโรงเรียนไป ...ไม่รู้จะได้เปล่า”
Designed by: ด.ช.แท่ง อายุเทียบเท่าเด็กชั้น ม.2
“พ่อเป็นโรคไทรอยด์และจิตเวช...แม่ได้งานใหม่ เป็นโรงงานชำแหละไก่สด...แต่ต้องออกจากบ้าน ตั้งแต่ตี 5 และกลับประมาณ 2 ทุ่ม”
“ความฝันของฉัน อยากเป็นครูภาษาไทย หรือทำการเกษตร”
Designed by: ด.ญ.ธนาพร อายุเทียบเท่าเด็กชั้น ม.2
“ตอนนี้ย่าผมเส้นเลือดฝอยในสมองแตกครับ ...ผมต้องหยุดเรียนดูพ่อที่พิการด้านสมองด้วย...”
“ผมจะไม่ทิ้งการเรียนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นครับ ...จะประคองตัวเองและน้องให้จบ ทำให้ปู่กับย่าได้ภูมิใจ”
Designed by: ด.ช.ธนทร อายุเทียบเท่าเด็กชั้น ม.1